سی و چهار

دیشب بهاره بهم زنگ زد و گفت صبح میاد پیشم باهم بریم صبحونه،تنها آدمیه که وقتی پیششم از ته دل میخندم پریشب مسئول شیفت بودم و چقدر کارمو خوب انجام دادم،صبحش همه بچه ها و دکترا بهم خسته نباشید میگفتن و تشکر میکردن اما راستش برام اهمیتی نداشت چون کلا دیگه هیچی برام مهم نیست اون سوال بود در مورد دست کم گرفتن خانوما که میگفت یه پسری با پدرش تو ماشینه و تصادف میکنن و پدره میمیره و پسر رو میارن بیمارستان اما جراحش تا میبینتش میگه این که پسرمه!جوابش میشد مادرش بوده

آخرین مطالب این وبلاگ

مطالب پیشنهادی

آخرین مطالب سایر وبلاگ ها